ഒരു തുരുത്തില്‍ നാലു കുതിരകള്‍
തീര്‍ത്തും അലസമായി നിന്ന്
മഴ നനയുന്നുണ്ട്, ക
കപ്പലുകളുടെ ശവപ്പറമ്പിനും
കപ്പിത്താന്മാരുടെ സെമിത്തേരിക്കും
ഇടയില്‍ ഞരമ്പു പോലത്തെ
ഒരു വഴിയുണ്ട്, ക
സന്ധ്യക്ക്, മലമുകളില്‍
അപസര്‍പ്പക കഥയെഴുതിയെഴുതി
പേടിച്ച്, ഓടിപ്പോയിട്ടുണ്ട്, ക
മുപ്പത്തിമൂന്ന് യോനിമുഖങ്ങള്‍
തുന്നിച്ചേര്‍ത്തിട്ടുണ്ട്, ക
മുപ്പത്തിമൂന്ന് ഉണങ്ങിയ
പഴത്തൊലികളിട്ടു വച്ച
ചില്ലുഭരണിയാണ് പ്രണയ ചരിത്രം, ക
തീനാളത്തെ പ്രാപിക്കുംപോലെ
നിങ്ങളീ കവിതയെ പ്രാപിക്കുന്നതിനാല്‍
ഇറങ്ങിപ്പോകുന്നു, ക
മരണം ലംബമാനമായ
ഒരു ഉടല്‍നില മാത്രമാണ്, ക
ക എന്ന അക്ഷരം
തിരശ്ചീനമായ ഒരു അഹങ്കാരവും, ക
പിടിച്ചിരിക്കുക.
